GŁOSKA [r] - PRAWDA I MIT
- Katarzyna Le
- 9 godzin temu
- 7 minut(y) czytania
Głoska [r] uznawana jest za najtrudniejszą do wymówienia i terapii głoskę w języku polskim. Nic dziwnego, że w mowie pojawia się najpóźniej, ponieważ do jej poprawnej wymowy aparat artykulacyjny powinien być w szczególnym stopniu przygotowany.
Ponieważ głoska [r] jest problematyczna, wokół niej powstało wiele mitów, które postaram się tu obalić i zwrócić uwagę na fakty.
Poniżej znajdziesz kilka informacji na temat głoski [r], które pomogą Ci zrozumieć, dlaczego ta głoska stanowi dla pacjentów i terapeutów problem. Odpowiem na pytania:
Prawidłowa wymowa [r] wymaga dużej sprawności motorycznej języka: odpowiedniego napięcia, umiejętności pionizacji, właściwego ułożenia i wibracji samego koniuszka (apexu) oraz odpowiedniego toru oddechowego.
Głoska [r] jest głoską przedniojęzykowo-dziąsłową, dźwięczną i drżąca. Oznacza to, że podczas prawidłowej artykulacji głoski [r] wibruje (drży) czubek języka, uderzając leciutko o wałek dziąsłowy (tuż za górnymi siekaczami), natomiast boki języka przylegają do wewnętrznych powierzchni górnych zębów i dziąseł. W trakcie realizacji głoski [r] język przywiera do dziąseł przez około 0,01 sek. Przy wymawianiu głoski [r] języku polskim język wykonuje 1-2 uderzenia [1]. Podczas wymowy [r] więzadła głosowe drgają, co można poczuć, przykładając podczas wymowy [r] delikatnie rękę na szyi w miejscu strun głosowych.
Wszelkie nieprawidłowości w wymowie głoski [r] nazywane są rotacyzmem lub reraniem i należą do najczęstszych wad wymowy.
Comments